Bir bahar daha geldi.
Hüzünlüyüz.
Kuşların sesiyle.
Açılan çiçeklerle.
Yeni bir umut.
Yeni bir heyecan derken.
Hayal kırıklığıyla geçen bir sezon.
*
Bahar...
*
İlkbahar yaz derken, hazanım soldu
Murada ermeden miadim doldu
Kalp gözüm ellere bakarkör oldu
Senden başkasını görmüyor Ayşen!
Falan.
*
Hasretin tüketti bütün varımı
Seraba döndürdü, Hülyalarımı
Ne kadar süslesen rüyalarımı
Sabahlar hayıra yormuyor Ayşen!
Filan.
*
Sporda hayaller söndü.
Umutlar tükendi.
Yarınlar unutuldu.
*
Günah keçisi.
*
Kimden ziyade.
Niyesi?
Nasılı?
Nedeni?
Konuşulmuyor.
Vurun abalıya misali.
Herkes bir suçlu aramanın peşinde.
Doğrudur.
Mantıklı gelen budur.
*
Öncelikle birlik ve beraberliğin konuşulması lazım.
Birilerinin takımı bakışından uzaklaşmadan.
Menfaat, çıkar anlayışını yıkmadan.
Destek yaklaşımını sorgulamadan.
Sahip çıkmanın ‘toplumsal’ olgu olduğu algılayıp.
Yol alınması lazım.
Bunlar yapıldı mı?
Hayır.
*
Sahipsiz takımın sahipliğine soyunulduğundan.
Her kafadan bir ses çıktı.
İyi niyetli adımlar.
Maalesef sonucu hüsran getirdi.
Algılamaları.
Ayrılıkları.
Kutuplaşmaları.
Gruplaşmaları.
Öne çıkıp.
İçten kalenin yıkılmasına vesile olundu.
*
Bence başarısızlığın.
Hüsranla biten sezonun özeti budur.
*
Gelecek sezon mu?
Mantıksal bakışla zor görünüyor.
*
Siyasi.
Bürokratik.
STKların.
Bir araya gelerek sportif alanda çözüm üretmesi lazım.
Maçta ‘bayrak’ açıldı diye ceza veriliyor.
Toplum ‘zan’ altında bırakılıyorsa.
Lobi dediğimiz sistemin iflasındandır.
Yani.
Sözde birlik olanların.
Özde karşı durmaları.
Yozgat’ı da etkiliyor.
*
Bahar dedik ya.
Hangi bahar..
Bilinmez.
Anlatabildim mi?