Garipseyelim mi?
Yoksa...
Kara talih diye...
Karalar mı bağlayalım?
Bilemedim.
Yine aynı senaryo...
Yine aynı film...
Yine aynı süreç...
*
Yolun sonu gelip.
Viraja girilirken.
Yaşananlar...
Yaşatılanlar.
Yozgat'a dair.
Hoş değil.
*
Her şey Yozgat için deyip.
Yozgat'ın tek birleştiği nokta üzerinden 'siyasi' düşünceye dalmak...
Akıl karı değil.
Mantıklı gelmiyor.
Dahası.
Şampiyonluk için bir adımı kalmış takımı...
Yalnızlığa itmek.
Sessiz kalmak.
Hoş görüntü vermiyor.
İkilemi.
Ayrışmayı.
Bölünmeyi.
Kutuplaşmayı getiriyor.
*
Dün Yozgatspor, şehrin takımı ise...
Bugün de Bozokspor şehrin takımı..
*
O sene bu sene...
*
Kulağa hoş geliyor.
Sloganlaşınca da farklı oluyor.
O sene bu sene..
Hep beraber şampiyonluğa falan.
Başarı kolay gelmez. Emek ister.
Fedakarlık ister. Sevgi ister.
Saygı ister.Hoşgörü ister.
İnanç ister. Samimiyet ister.
*
Gelelim mi asıl mevzuya.
Spor.
Daha doğrusu futbol, futbol olmaktan çıktı.
Ticarete döndü.Turizme döndü.
Tanıtıma. Reklama döndü.
Kentin.
Değerlerin parçasına dönüştü.
Takımınıza. Liginize.
Bakıp, size davranış bile sergiliyorlar.
Ligimiz amatör olduğundan.
Dönüp bize bile bakmıyorlar.
Ama.
Çıkış gösterip.
Lig atladığımızda.
Nelerin değişeceğini anlamak güç değil.
Yeter ki.
Samimiyeti.İnancı ortaya koyun.
Karşılıklı iyi niyetleri sergileyin.
*
O sene bu sene.
Yozgat profesyonel lige.
*
Şampiyonluk.
Başarı.
Tek başına gelmez.
Birlik ve beraberlik içerisinde.
Bütünlüğü sağlayarak.
Bozokspor'un.
Yozgat’ın takımı olduğu olgusunu oluşturarak.
Yozgat’ın, takımını sahiplenip.
Kendi algısını oluşturarak.
Başarıyı kucaklaması lazım.
Aksi takdirde.
Ortaya konan adımlar.
Bu yılda tekrarlanır.
Gidenlerin arkasından.
Saydırmaya başlarız.
Hem Bozokspor yönetimi.
Hem şehri yönetenler.
Hem taraftarlar.
Hem basın.
Ortak noktada buluşarak.
Yozgatspor’u şampiyonluğa taşımalı.
O sene. Bu sene.
Haydi Yozgat el ele.
3. Lige..
*
Anlatabildim mi?